تسنیم چشمه ای در بهشت دختر کوچک من

13 تیر 89 مرخصی من تموم شد و رفتم سرکار. کجا؟ بخش زنان بیمارستان مهدیه! یعنی پیش نینی های همسنت. بعد از یک هفته، روز 20 تیر داشتم آماده می شدم برم خونه که یهو لیز خوردم و از ده تا پله خوردم زمین. یه جوری که خودم فکر کردم بر اثر ضربه مغزی می میرم. وقتی دوستم(خاله فاطمه) دستم رو گرفت تا بشینم فکر کردم نکنه تورو (خدای نکرده) از دست داده باشم. به فاطمه گفتم که من نینی توی راه دارم و بعدش رفتیم پیش دکتر درخشان رزیدنت ارشد. دکتردرخشان هم رفت و دکترصالح رو از سر نهار بلند کرد.از شانس ما هنوز ایشون نرفته بود خونه! (دکتر صالح استاد پریناتولوژی هستن). رفتیم سونوگرافی کردیم دقیق! خداروشکر که سالم بودی عزیز دلم. حالا وسط سونوگرافی من دارم از دلشوره ای...